Σχεδίασα ρωγμές δίπλα από την καρδιά σου,
για να τρυπώνω εύκολα.
Ζωγράφισα στιγμές μέσα στο μυαλό σου,
για να μην με ξεχάσεις γρήγορα.
Ανατολές ηλίου κράτησα στα δυό μου χέρια,
για να διατηρώ ζεστή την φλόγα μας.
Ακόμα και δράκους παραμυθένιους σκότωσα,
για να γίνω ο ήρωας σου.
Αυτά και άλλα πολλά, θα ήθελα να κάνω..

Όμως δεν τόλμησα να κουνηθώ από την θέση μου..
Γιατί το δίστασα τόσο πολύ;
Ανάθεμα τα κουράγια που δίνουν οι Θεοί σε μερικούς.
Την γυναίκα άμα δεν την ταίζεις ασφάλεια,
τον άντρα τον αποβάλλει μονομιάς..

Καταλαβαίνεις;