Έπιασε σκόνη το μπαλκόνι και εσύ μου λες για εκείνα τα πρωινά..
![](https://www.xristostouve.gr/wp-content/uploads/2018/04/3B48CB55-D30C-4EAB-BAAA-FADA1A44A2E9.jpeg)
Ξέρεις..εκείνα τα πρωινά που περνάγαμε παρέα στο μπαλκόνι με θέα τη μυρωδιά της άνοιξης και των ήχο των πουλιών έχουν ξεθωριάσει.
Εκείνη η κουβέρτα, η λεπτή, που σκέπαζε το κρύο κορμί μας για να μη χάσουμε εκείνη τη θέα, δεν έφτανε και για τους δύο.
Ή μάλλον έφτανε, όμως δεν αρκεί πολλές φορές μία κουβέρτα για να καλύψει την απόσταση που άρχισε να μεγαλώνει.
Το ανακαλύψαμε σιγά-σιγά.
Στην αρχή ήταν το χουζούρεμα. Λίγο παραπάνω. Λίγο ακόμα. Μετά ήταν το κρύο που μας ενοχλούσε και δεν θέλαμε την πρωινή υγρασία να βιώσουμε.
Ύστερα πάλι, ήταν εκείνη η μυρωδιά της άνοιξης που προκαλούσε αλλεργία και φτέρνισμα. Στο τέλος ήταν όλα μαζί.
Και το μπαλκόνι έπιασε σκόνη. Εκείνη η πρωινή συνήθεια έριξε αυλαία και έδωσε τη θέση της, σε κλειστές κουρτίνες..
Έπιασε σκόνη το μπαλκόνι και εσύ μου λες για εκείνα τα πρωινά που ακόμα θυμάσαι την παρέα μας. Η άνοιξη δεν ανθίζει με θύμιση, αλλά με δύο πρόσωπα που κρυώνουν κάτω από μία λεπτή κουβέρτα. Έστω κι αν δεν το πιάνει το μάτι σου, εκείνη η κουβέρτα έκρυβε όλη τη ζέστη του κόσμου.. όμως ο άνθρωπος έχει ένα κακό κουσούρι.. τη μυρωδιά της άνοιξης την εκτιμά όταν δει κλειστές τις κουρτίνες..έπιασε σκόνη το μπαλκόνι και εσύ μου λες για εκείνα τα πρωινά..