Έτσι, αφαιρετικά…μυρίζει ευτυχία…
Έτσι αφαιρετικά…
Αφαίρεσα τους ακατάλληλους… που δεν έβλεπαν τον ήλιο παρά μονο σύννεφα.
Αφαίρεσα τους άσπλαχνους… που δεν ένιωθαν συναισθήματα παρά μόνο λογικές εξηγήσεις.
Αφαίρεσα τους αδιάφορους… που για διάφορους λογους μου ξοδεύαν ενέργεια.
Αφαίρεσα τους άλογους… που χωρις λογική μου χαλούσαν τη μέρα, τις στιγμές, την ίδια τη ζωή.
Αφαίρεσα τους αμόλυντους… γιατί με κούραζε η τόση ηθική τους.
Αφαίρεσα τους αρνητικούς… που μου ρουφούσαν το οξυγόνο.
Αφαίρεσα τους αδίστακτους… που δεν κρατήσαν ούτε μια συγχώρεση.
Αφαίρεσα αυτούς που μ’ αγαπούσαν…οταν κατάλαβα πως το σ’ αγαπώ τους μυριζει εγωισμό… δεν ειναι καθάριο όπως το νερό….
Έτσι αφαιρετικά… μετράει το θετικό μου πρόσημο και συνεχίζω.
Συνεχιζω να υπερασπίζομαι τη μάχη που δίνω.
Αλλάζω τις συνθήκες μου.
Αλλάζω, τη ζωή μου.
Την καμενη γη μου, την μεταμόρφωσα σ’ ένα πανέμορφο κήπο.
Έτσι αφαιρετικά… μυρίζει ευτυχία…